miércoles, 3 de junio de 2009

Sobre una larga cuenta... que ya pagué

Dos semanas llevado del diablo por un dolor de estomago que no tenía ni pies ni cabeza. Cinco horas solito en la sala de urgencias de un hospital, retorciéndome de dolor en la silla mientras una digna señora me contaba que ella llevaba ahí siete horas, en ayunas, y que muy probablemente no iba a poder volver a tomar café, chocolate, comer huevos, pan, frijoles… en fin, era más fácil preguntarle qué podía comer de ahora en adelante. Cinco minutos revisado por un médico (nada atractivo), diez minutos tocado por todas las terminaciones nerviosas por un grupo de tres médicos quienes radicalmente dijeron: ¡Apendicitis!

Una enfermera corría, armada hasta los dientes con ese material de tortura llamado inyección, una bolsa de suero y una gran sonrisa que yo definía burlona en medio de mi doloroso performance.

Diez minutos más en una sala de espera privada, con un frio de los infiernos y vestido solo con una bata que te deja el culo al aire, dos inyecciones más en la bolsa de suero, una camilla de cirugía, un fulano aterrado de estar por primera vez frente a tantos doctores; una máscara de oxigeno, una inyección en el suero… y todo quedó atrás.

Un dolor para moverme, un dolor para acomodarme, un dolor para todo (sin mencionar la risa que aun me hiere mortalmente y la tos que me hace ver rayos y centellas); siete vasos de gelatina, un compañero de cuarto que no respondía, tres platos de comida asquerosa.

Siete centímetros de apéndice, cuyas funciones orgánicas en todas las fuentes son descritas como “hipotéticas”… es decir, siete centímetros cuya mayor utilidad es recordarte tu frágil y dolorosa condición humana.

Mil pastillas, mil citas posteriores y una linda cicatriz que deberé cubrir con uno o dos tatuajes. Cien mil horas en mi cama, sin poder escribir, pintando de lado y sintiendome como una tortuga de espaldas.

¡Mierda… tratando de analizar todo esto, recién me doy cuenta cuan malo soy para los números!

19 comentarios:

mon dijo...

Yo tambien he perdido la cuenta de lo que suponia querias sumar...jajajjajaa...pero en el mundo de los hospitales solo se soman horas y horas. Por una gastrohinteritis (no tengo ni la menor idea si se escribe asi) de un ex mio estuvimos 12 horas en el hospital. De las 12 horas, 11 esperando. Desesperante.

Pero bueno, piensa en positivo. Ya esta fuera, no te va a volver a dar por saco. Y solo fue eso. Asi que deja de ser quejica (que los tios lo somos, y mucho) y tomate la pastilla!!!! jajajajja

Por cierto, la proxima vez que tengas que ir (espero que nunca mas) llevate el pc a cuestas, asi no estaras solo. Te conectas, me pegas un toque y yo te hago compañia. Alguna vez me ha tocado ir solo y se lo que es.

Mira, estoy casi llegando al final de una maquina de teletrasportacion. Como no la tengo lista, de momento el besazo y el abrazote (va, y un poquito de mimos, pero sin pasarte que no estas tan grave) te los sogo enviando en la nave espacial. Espero que aguante el viaje, porque se esta cayendo a trozos.

Merlín Púrpura dijo...

Hola Guapo!

Lo malo ya ha pasado!

Adiós dolores (no la de Dolorán), ya no tendrás que dudar si tendrán malo el apéndice (que solo sirve para dar apendicitis), y el tatuaje te quedará muy guapo.

Ah, y por supuesto, te hubiese acompañado hasta a contar los agujeros de las losas del cielo raso...

Abrazos mágicos para tì y besos púrpuras en la pequeña cicatriz.

Anónimo dijo...

Mira el lado bueno... esos dolores tienen cura...


Besos

Gastón dijo...

Siempre hay que verle el lado positivo, y en este caso sería...

Ehhh...

Bueno...

Estem...



¿ya pensaste qué tatuaje te vas a hacer?

Abrazo para que te mejores más rápido que pronto

Sixpence Notthewiser dijo...

Pues yo te digo que igual de malo que vos para las matematicas... pero ya estas mejor y eso es lo que cuenta. Uno mi beso al de Merlin P. para que sanes hoy y no mañana...
Y recuerda que nos debes regalar con una foto del tatuaje...

XOXO

Monchis dijo...

Hola Darkie,

Espero te recuperes pronto.

Saludos,

anapedraza dijo...

Pero muy bueno para otras cosas, ¡ya estás repuesto!

MIGUEL

mon dijo...

Hola precioso,

Como estas? Vengo a decirte que me ha encantado que te hayas presentado en Palacio vestido de hada, me encanta la hadas. Es mas, me gustaria que fueras el hada del Palacio, asi nos proteges a todos con tu gran poder. A cambio, nosotros cuidamos de ti.

Un besazoooo( muy bonito pero me van a matar que ya llego tarde...jajjajajajaa)

/ dijo...

Mi querido Dark, veo con mucha alegría que estás mejor, es una gran suerte, después de todo lo que pasaste!!


Gracias por el comentario. sos un amor, como siempre!!!

MILES DE BESOTES Y CUIDATE!!

marichuy dijo...

Angelito oscuro

Espero que todo lo desagradable, ya haya pasado.

Besos y abrazos

Disidente dijo...

Un abrazo saludos ...Espero y mis oraciones desde aqui ayudeb en algo....Un abrazo desde la sierra de Oaxaca,México.Gustavo.

Potter dijo...

Afortunadamente todo esto de ´la cirugía ha pasado, y espero que te mejores y dejes de contar tantas cosas.
Cuidese mucho, ya que no fue fácil, imagino. Ahora bien, y las alas del Angel, rotas? o ya Oz te dibujo unas nuevas?


Un abrazo

Vicky dijo...

has notado lo mismo que yo?

Parece que la vida se te ha salido de las manos y eso me parece muy bien, pero vienes sufriendo bastante últimamente.

Y sigues parado, con fuerza.

Cae, ríndete, siéntete impotente, olvídate del guerrero, que cuando la vida te amenaza prueba la valentía.

Porque se necesita ser muy valiente para caer.

Luego no sé si te quieras levantar pero por lo menos ya te habrás conocido un poco más...

"en las grandes caídas se conoce al héroe"

@georgedlaselva dijo...

Bueno pero por DIOS!
Estoy por entrar en un hospital en unos cuantos días más y después de semejante laberinto de tiempos, cuentas y números ya no se ni que pensar. Las enfermeras con esos sueros e inyecciones me aterran solo de imaginarlo (NOOOOOO).
Bueno lo mejor de todo esto es que ya pasaste esa parte tan trágica, vé el lado bueno, ya esta de vuelta alejado de todo ese mundo de hospital.
Besos y k mejores pronto.

M.Eugenia dijo...

Menos mal que ahora ya está bien... la próxima vez llevate la calculadora...jejejjeje.
Besos

Gustavo Puntila dijo...

Ay que dolor con tantos números! Bueno me alegro que ya todo está bien, solo digo que no eres malo para los números, con éstos escondidos en tus letras, volverías loco a cualquier matemático.

Un abrazo gigante de recuperación!

SleepWalker dijo...

Andrés! hace mucho que no pasaba por acá, es más, hace mucho que ya no ando en nada.

también me han hecho poner de esas batas para un examen, quisiera pensar que tal vez me veria como esos tipos que por descuido dejan ver su culo y los demás dicen: Wow!

espero que estés mejor por eso de ser prepaguin y por la cirugía...cuidàte mucho

Paulafat dijo...

Jajaja ya perdí la cuenta... Espero que ya estés mejor.

:)

Anónimo dijo...

[url=http://www.kfarbair.com][img]http://www.kfarbair.com/_images/logo.png[/img][/url]

מלון [url=http://www.kfarbair.com]כפר בעיר[/url] - [url=http://www.kfarbair.com/about.html]חדרים[/url] גדולים אנו מספקים שירותי אירוח מגוונים כמו כן ישנו במקום שירות חדרים המכיל [url=http://www.kfarbair.com/eng/index.html]סעודות רומנטיות[/url] במחירים מפתיעים אשר יוגשו ישירות לחדרכם!

לפרטים אנא לפנות לאתרנו - [url=http://kfarbair.com]כפר בעיר[/url] [url=http://www.kfarbair.com/contact.html][img]http://www.kfarbair.com/_images/apixel.gif[/img][/url]